عَربی زَبان

عَربی زَبان (عَربی: اَلْعَرَبِيَّةُ)^[1] چھُ اكھ سَمِیٖتِک زَبان یۄس بنیٲدی طورس پؠٹھ عرب دنیاہس مَنٛز چھ بولنہٕ چھِ یِوان۔ یہِ گے أکؠ مہِ صدی مَنٛز شٲمل، اَتھ چھُ عربی لوکن ہٕنٛد ناوَس سٟتؠ پؠٹھ ناو۔ یونانک جغرافیایو مُطٲبِق اوس "عَرَب" لَفٕظ ابتداہَس مَنٛز عربی جزیرٕس پؠٹھ روزن والؠن لوٗکَن بیان کرنہٕ خٲطرٕ اِستِمال کَرنہٕ یِوان.

حَوالہٕ

↑ ايس ۔ کے ۔توشہ خانی؛ محی الدین حاجنی؛ پی۔ این۔ پُشپ؛ مرزا غلام حسن بیگ عارف؛ غلام نبی گوہر (1968–1980). کٲشِر ڈِکشَنری. 4. جموں اینڈ کشمیر اکیڈیمی آف آرٹ کلچر اینڈ لینگویجز. ص. 355.

یہِ چھُ اَکھ نامُکَمَل مَضموٗن۔ تُہؠ ہیٚکِو اَتھ اِضافہٕ کٔرِتھ مٔزیٖد بہَتَر بَنٲیِتھ۔

[1] ايس ۔ کے ۔توشہ خانی؛ محی الدین حاجنی؛ پی۔ این۔ پُشپ؛ مرزا غلام حسن بیگ عارف؛ غلام نبی گوہر (1968–1980). کٲشِر ڈِکشَنری. 4. جموں اینڈ کشمیر اکیڈیمی آف آرٹ کلچر اینڈ لینگویجز. ص. 355.

[1]